بررسی رابطه برنامه های استراتژیک منابع انسانی و نوآوری شغلی (مطالعه موردی: سازمان جهاد کشاورزی استان خوزستان)

مقدمه و هدف پژوهش: سازمان ها نیازمند انگیزه و توانایی سرمایه انسانی برای خلق ایده های خلاقانه، توسعه روش های نوآورانه و ایجاد موقعیت­های جدید برای پیشرفت خود هستند. پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه برنامه های استراتژیک منابع انسانی (استخدام، آموزش، مشارکت، ارزیابی عملکرد و پاداش) و نوآوری شغلی اجرا شده است. روش پژوهش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه ی گردآوری و تحلیل داده­ها توصیفی- همبستگی بود و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی تعداد 128 نفر از بین کارکنان سازمان جهاد کشاورزی استان خوزستان انتخاب شدند و داده­ها با استفاده از پرسش­نامه محقق ساخته جمع­آوری و مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین برنامه های استراتژیک منابع انسانی و نوآوری شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. بین هر یک از ابعاد برنامه های استراتژیک منابع انسانی با نوآوری شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت ( 0.05›p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین ابعاد برنامه های استراتژیک منابع انسانی، ابعاد استخدام، مشارکت، ارزیابی عملکرد و پاداش پیش بینی کننده معنی داری برای نوآوری شغلی بودند. نتیجه گیری: برنامه های استراتژیک منابع انسانی شامل استخدام، آموزش، مشارکت، ارزیابی عملکرد و پاداش با نوآوری شغلی رابطه مثبت داشتند و بر ایجاد نوآوری شغلی تأثیر گذار بودند.